Είναι γνωστό ότι ο νομός Έβρου είναι ένας ηλιόλουστος και θερμός νομός, αλλιώς δεν εξηγείται η μειωμένη χρήση του πετρελαίου για τη θέρμανση των σχολείων. Και προφανώς τα παιδιά κάνουν κουκουλωμένα μάθημα όχι γιατί κρυώνουν, αλλά για να εκθέσουν την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, η οποία, ορμώμενη από μεταρυθμιστικό ασφαλώς οίστρο, ζήτησε όλοι να θυσιάσουμε κάτι για την πατρίδα και έδωσε μόνο το 1/6 των χρημάτων για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων.

Αυτό με λίγα λόγια σημαίνει ότι το καλοριφέρ καίει μέχρι το πολύ στις 11 το πρωί, ενώ τα σχολεία τελειώνουν στις 2 το μεσημέρι σε έναν νομό που εδώ και καιρό η θερμοκρασία είναι αρκετούς βαθμούς κάτω από μηδέν. Στην δε Σαμοθράκη αναγκάστηκε να παρέμβει ο στρατός για ζεσταθούν τα σχολεία.

Οι διευθυντές των σχολείων κάνουν όσο μπορούν οικονομία γιατί δεν ξέρουν πότε θα ξαναέχουν χρήματα για πετρέλαιο και ο δήμος δηλώνει ότι κάνει ό,τι μπορεί, αλλά ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Στο δε σχολείο που βρίσκεται στην περιοχή των μειονοτικών της Αλεξανδρούπολης ο λέβητας δεν έχει ούτε μια σταγόνα πετρέλαιο.

Είπαμε, ό,τι μπορούμε δίνουμε για την πατρίδα. Και όπως μας έλεγε νεοδιόριστος εκπαιδευτικός, αυτός κρυώνει και στο σχολείο και στο σπίτι του. Γιατί για τους επόμενους 3 μήνες θα παίρνει τον εκπληκτικό μισθό των 420 ευρώ ανά μήνα. Το ποσό αυτό θα φτάσει στα 700 τον μήνα με το επίδομα παραμεθορίου τον Μάιο.

Στ' αλήθεια, πώς θα "αξιολογηθεί" αυτή η παγωμένη από όλες τις απόψεις παιδεία; Και, στ' αλήθεια, μπήκε κανείς στον κόπο να σκεφτεί τι μπορεί άραγε να σκέφτονται παιδιά των δημοτικών στον Έβρο που κάνουν μάθημα σε συνθήκες ψύχους; Αυτά κι αν έχουν δώσει για την πατρίδα.

Σταμάτης Σακελλίων